حسین پناهی دژکوده، شاعر، نویسنده، بازیگر و کارگردان ایرانی، در ۶ شهریور ۱۳۳۵ در روستای دژکوه از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد به دنیا آمد. او در خانواده‌ای روستایی رشد کرد و تحصیلات ابتدایی خود را در همان‌جا گذراند. پس از مدتی برای ادامه تحصیل به شهر رفت و سپس به حوزه علمیه قم پیوست، اما پس از بازی انفجار مدتی راه دیگری را برگزید و تحصیلات حوزوی را رها کرد.

پناهی پس از ترک حوزه، به تهران آمد و به تئاتر علاقه‌مند شد. او به تحصیل در رشته بازیگری و نمایشنامه‌نویسی در دانشکده هنرهای دراماتیک پرداخت. با فعالیت در تئاتر و نمایش‌های تلویزیونی، استعداد خود را در عرصه بازیگری به نمایش گذاشت. یکی از نخستین نقش‌های معروف او، بازی در سریال "محله بهداشت" بود که توانست توجه مخاطبان را به خود جلب کند.

او علاوه بر بازیگری، به کارگردانی نیز پرداخت و نمایش‌های متعددی را روی صحنه برد. اما یکی از مهم‌ترین جنبه‌های هنری حسین پناهی، شعر و نویسندگی او بود. اشعار و نوشته‌های او به دلیل لحن خاص، ساده اما پرمعنا و عمیق، مورد استقبال قرار گرفتند. کتاب‌های او همچون "من و نازی"، "چیزهایی که در خانه می‌ماند" و "بی بی گُل" از آثار معروف او در زمینه شعر و نثر هستند.

حسین پناهی با صدای خاص و سبک منحصربه‌فردش، در دکلمه اشعار خود نیز شهرت زیادی یافت. او در کنار شعر و نویسندگی، در سینما نیز حضوری چشمگیر داشت و در فیلم‌هایی همچون "در مسیر تندباد"، "سایه خیال"، "مهاجران" و "روز واقعه" بازی کرد. نقش‌آفرینی‌های او اغلب آمیخته با نوعی سادگی و بی‌پیرایگی بود که سبک خاص خود را به او بخشیده بود.

زندگی شخصی او سرشار از فراز و نشیب بود. روحیه خاص و اندیشه‌های متفاوتش باعث می‌شد که از جریان‌های رایج فاصله بگیرد. آثارش بیانگر نگاه عمیق او به زندگی، مرگ، عشق و فلسفه بودند. او شاعری بود که با جملات کوتاه اما تأثیرگذار، توانست مخاطبان زیادی را تحت تأثیر قرار دهد و سبک خاصی در ادبیات معاصر فارسی ایجاد کند.

مرگ ناگهانی حسین پناهی در ۱۴ مرداد ۱۳۸۳، جامعه هنری ایران را در بهت فرو برد. او در سن ۴۸ سالگی در خانه‌اش در تهران بر اثر سکته قلبی درگذشت. با این حال، اشعار و آثارش همچنان در میان دوستداران ادبیات و هنر زنده هستند و بسیاری از جملات او به عنوان نقل‌قول‌های الهام‌بخش در ذهن مردم باقی مانده است.

میراث حسین پناهی فراتر از بازیگری و شاعری است؛ او هنرمندی بود که با کلام و هنر خود، مفاهیم عمیق فلسفی و انسانی را بیان کرد. سبک زندگی و اندیشه‌های او همچنان الهام‌بخش بسیاری از علاقه‌مندان به ادبیات و هنر است و آثارش همچنان توسط نسل‌های مختلف خوانده و شنیده می‌شود.